نگرشي دراهميت ونقش اخلاق حرفه اي برتدريس در مراكزآموزشي

اخلاق حرفه اي عبارت از مجموعه قوانين اخلاقي كه از ماهيت حرفه يا شغل به دست آمده است. مفهوم اخلاق حرفه اي، از علم اخلاق اتخاذ شده واخلاقيات به عنوان منشوري براي راهنمايي افراد است.كه اين مجموعه حاكي از اصول و چارچوبي براي اقدام درعمل ارايه وبيانگر مسئوليت اخلاقي فرد از نظر شغل است(آراسته، 1390). اخلاقيات از ساختارها و مناسبات، فرهنگ، دين، نظام هاي هنجاري و حقوقي، نظام خانواده، يادگيري اجتماعي، ايمان و تجارب و نگرش هاي مردمان تأثير مي پذيرد. پس همان گونه كه مي توان از اخلاق در سطح كلان نظام اجتماعي يا اخلاق در سطح فردي بحث كرد، اخلاق در سطح زير نظام ها نيز موضوعيت دارد.زيرا مراكزآموزش نيز نظامي حرفه اي و مجموعه اي از رفتارهاي انساني را پوشش مي دهد.بنابراين نظام مراكز آموزش مي تواند به لحاظ اخلاقي مورد بحث قرار گيرد. براي مثال يك نوع تدريس مي تواند موجبات يادگيري مطلوب يادگيرندگان را متناسب با تحولات علمي و تقاضاهاي جامعه، فراهم بياورد يا نياورد( فراستخواه، 1385).واژه اخلاق داراي معاني گوناگوني هست.گاهي اخلاق به معناي خلق و خوي يعني رفتار عادي شده و گاهي دانشي