چينه نگاري سكانسي در حوضه رسوبي كششي: سازند سيليسي-آواري آبحاجي (ژوراسيك پيشين)، شرق ايران مركزي

Sequence stratigraphic framework in an extensional sedimentary basin: The siliciclastic Ab-Haji Formation (Early Jurassic), east-central Iran

سازند آبحاجي (ژوراسيك پيشين) از توالي هاي آواري تشكيل شده است كه بر روي بلوك هاي لوت، طبس و يزد در شرق ايران مركزي رخنمون دارد. مطالعه چينه نگاري سكانسي اين سازند در بازسازي جغرافيايي ديرينه ژوراسيك پيشين بسيار با اهميت است. در اين مطالعه با اندازه گيري هفت رخنمون از سازند آبحاجي و بر اساس تغييرات رخساره ها و سطوح سكانسي كليدي و همچنين الگوي انباشتگي چينه ها، دسته رخساره ها و سكانس ها در اين سازند تفكيك گرديده است. آناليز چينه نگاري سكانسي در برش هاي مورد مطالعه و انطباق سكانس ها نشان دهنده چهار مرحله پسروي و پيشروي در زمان نهشته شدن سازند آبحاجي در شرق ايران مركزي شده است. بيشترين تعداد سكانس رسوبي (سه سكانس رسوبي كامل و يك سكانس ناقص) در بخش-هايي از حوضه با ميزان فرونشيني بالا تشكيل شده و در برش هاي واقع در نواحي مرتفع غالباً شرايط فرسايش و عدم رسوبگذاري حاكم بوده و نهايتاً در برخي برش ها تنها يك سكانس رسوبي تشكيل شده است. الگوي تشكيل سكانس هاي رسوبي مدل تكتونيكي بلوك هاي وسيع مايل شده در يك حوضه كششي را در شرق ايران مركزي در طي ژوراسيك پيشين تاييد مي نمايد.

The Lower Jurassic Ab-Haji Formation consists of siliciclastic strata which are widespread and superbly exposed across the Tabas and Lut blocks of east-central Iran. The sequence stratigraphy analysis of the formation is crucial for palaeogeographic and palaeoenvironmental reconstructions during the Early Jurassic. Within this study, we measured and studied seven outcrop sections of the Ab-Haji Formation and based on facies change, major sequence stratigraphy surfaces and stacking patterns, the system tracts and depositional sequence were identified. Sequence stratigraphic analysis of the studied sections and its correlation showed four major regressive and transgressive stages during the deposition of the Ab-Haji Formation in east central Iran. The most complete depositional sequences (three complete third-order depositional sequences and one incomplete sequence) were deposited in some parts of basin with maximum subsidence rate, while, the sections located on uplifted parts of the basin, erosion and non-deposition prevailed or only one complete third-order depositional sequence were deposited. The pattern of depositional sequences confirm a tectonic model showing large tilted fault blocks in an extensional basin in east-central Iran during Early Jurassic.