بررسي ميزان رضايت زناشويي زنان شاغل در مقايسه با زنان خانه‌دارِ شهرستان سروآباد در سال 1395

هدف اين پژوهش مقايسه رضايت زناشويي زنان شاغل و زنان خانه‌دار در شهرستان سرواباد مي‌باشد، روش پژوهش توصيفي و استنباطي و از نوع علّي مقايسه‌اي بوده است. به اين منظور با روش نمونه گيري تصافي ساده 46 نفر از زنان شاغل و تعداد 46 نفر از زنان خانه دار انتخاب شدند و هردو گروه با پرسشنامه رضايت زناشويي ENRICH مورد آزمون قرار گرفتند. نتايج نشان مي دهد كه تفاوت بين دو گروه صد در صد معني دار است (p=o)، و ميزان معني دار بودن عملي آن 82 درصد است و توان آماري برابر با (1) محاسبه گرديده است. همچنين تاثير نمرات درصدي موضوعات شخصيتي، با مجذور ا تا 32 درصد؛ ارتباط زناشويي، 38درصد؛ حل تعارض ،57درصد؛ نظارت مالي ،32درصد؛ فعاليت هاي مربوط به اوقات،27درصد؛ روابط جنسي،38درصد؛ تصميم گيري درباره بچه ها ،29درصد؛ صرف وقت با دوستان و بستگان،28درصد؛ قبول نقش زناشويي ،61درصدو جهت گيري عقيدتي با 28درصد بر افزايش ميانگين رضايت زناشويي در گروه زنان معني دار بوده است.