برنامه‌ريزي و زمان‌بندي پروژه با استفاده از ماتريس وابستگي روابط فازي فعاليت‌ها

در اين مقاله، مسئله زمان‌بندي پروژه تحت محدوديت منابع (RCPSP) با استفاده از ماتريس وابستگي روابط (DSM) به‌صورت فازي را با مسئله زمان‌بندي پروژه با محدوديت منابع پايه به‌صورت فازي در يك پروژه احداث در دنياي واقعي مقايسه و بررسي مي‌كند. در ابتدا اعداد فازي مثلثي را مطرح نموده و مسئله زمان‌بندي پروژه با محدوديت منابع و در شرايط عدم قطعيت مدت‌زمان را بر اساس تاريخچه ارائه مي‌دهيم. سپس جهت رسيدن به هدف اصلي به مدل پايه اعتماد نكرده و روي مفهوم مدت‌زمان تبادل اطلاعات يا ماتريس وابستگي روابط پيشنهاد داده مي‌شود. اين مدل‌سازي نسبت به مدل‌سازي پايه اين مزيت را دارا مي باشدكه مدت‌زمان تبادل اطلاعات در آن در نظر گرفته‌شده است. درنهايت به دو روش مدل‌سازي مسئله زمان‌بندي پروژه تحت محدوديت منابع در شرايط عدم قطعيت مدت‌زمان فعاليت‌ها برگرفته از تاريخچه‌ي كارهاي گذشته و به همراه مدل‌سازي جديدي كه در اين مقاله ارائه‌شده با استفاده از يك سري آزمايش و تست روي بازه‌هاي زماني، نتايج نمايش داده مي‌شود . نتايج را با روش دقيق RCPSP كه در تاريخچه ارائه‌شده مقايسه مي‌كنيم و نشان خواهيم داد كه حل با استفاده از ماتريس وابستگي روابط بر مدل پايه غلبه مي‌كند و اين حالت از مدل پايه در بازه‌هاي زماني متفاوت در حل، عملكرد بهتري را دارا است .