ارائه ي يك مدل غيرخطي با هدف محدودسازي فضاي جستجو براي يافتن نقاط غيرمغلوب در مسائل بهينه سازي دوهدفه

در اين مقاله روشي مؤثر به منظور يافتن نقاط غيرمغلوب روي مرز پارتوي يك مسأله ي بهينه سازي دوهدفه در حالت كلي ارائه مي گردد، يه طوري كه از يك لنگر به عنوان نقطه ي مرجع استفاده نموده و با افزودن دو محدوديت جديد به مجموعه ي محدوديت ها و به كمك حل يك مسأله ي بهينه سازي تك هدفه به طور مؤثر اقدام به يافتن نقاط مورد نظر روي مرز پارتو مي كند. سرعت اجراي روش پيشنهادي در مقايسه با روش اشتراك مرزي نرمال كه مبتني بر گردايان مي باشد يا روش محدوديت نرمال شده كه مبتني بر ابرصفحه محدودكنندهي فضاي جستجو است، مناسب مي باشد و براي مسائل غيرخطي با ناحيه شدني نامحدب به-خوبي عملياتي مي گردد. مجموعه ي نقاط به دست آمده از روش پيشنهادي به خوبي گستره ي مرز پارتو را شناسايي مي نمايد و توزيع يكنواختي از نقاط غيرمغلوب را ارائه مي دهد كه سطح تقاضاي تصميم گيرنده را در هرسطح مطلوبي را به خوبي پوششي مي دهد. كارايي روش به وسيله يك مثال كاربردي در زمينه مهندسي عمران و مقايسه ي آن با روش هاي اشتراك مرزي نرمال و محدوديت نرمال نرمالايز شده، نشان داده مي شود.