بررسي نقش طراحي محيط در افزايش احساس امنيت افراد در پارك (نمونه موردي پارك خطي چمران شيراز)

امروزه به دليل گسترش شهرنشيني، افزايش آلودگي هاي زيست محيطي و فشار روزمره زندگي انسان ها بيش از گذشته نيازمند به بازگشت به طبيعت و بهره­مندي از آن شده اند محيطي كه در آن به دور از هياهو و تنش هاي موجود در شهر لحظاتي را به آرامش و آسودگي خاطر بگذرانند. پارك ها بهترين مكان براي رفع اين نياز مردم هستند اما متاسفانه به تدريج برخي نابهنجاري ها از جمله بزهكاري، اعتياد،. تضاد هاي فرهنگي و غيره به اين مكان وارد شده است، تحقيق پيش رو به بررسي عوامل تاثير گذار بر افزايش احساس امنيت شهروندان در پارك خطي چمران مي پردازد اابتدا مطالعات اسنادي و كتابخانه اي در مورد عوامل موثر در افزايش امنيت فضاهاي شهري صورت گرفت و سپس از طريق روش كيفي شرايط محيطي – اجتماعي معاصر فضاي شهري و درك تجربيات شخصي مردم بررسي شد. در اين راستا به وسيله پرسش نامه از 100 نفر از افراد حاضر در پارك چمران به عنوان نمونه آماري خواسته شد تا تجربيات خود را در مورد عواملي كه بر امنيت آن ها در پارك تاثير مي گذارد بيان كنند. نتايج به دست آمده نشان داد كه عدم طراحي شمال پارك از قسمت خيابان نيايش تا چهارراه معالي آباد و همچنين قطع شدن ارتباط قسمت جنوبي پارك با پياده راه ابيوردي موجب شد تا سرزندگي حاصل از حركت و تردد عابرين پياده از بين برود و در نتيجه نظارت طبيعي كه يكي از مهمترين عوامل موثر در احساس امنيت افراد است كمرنگ شود كه با طراحي اين نواحي از جمله نورپردازي كف سازي و غيره مي توان اين نقص را برطرف كرد.