تدوين راهبردهاي طراحي فضاهاي شهري در اقليم گرم و خشك با رويكرد توسعه پايدار (نمونه موردي :شهر يزد)

اين مقاله كوششي است آگاهانه نسبت به آنچه امروز با عنوان نگرش پايداري (sustainability) در حوزه اقليم شناخته شده است. امروزه لزوم توجه به طراحي همسان با اقليم مخصوصا در سكونتگاههاي حاشيه كوير ديده مي شود، اين مناطق به شدت در معرض تحولات كالبدي ناشي از تجربه طراحي شهري مدرن قرار گرفته اند،كه پيامد هاي نامطلوبي را در سازمان كالبدي شهرها با اقليم گرم و خشك به همراه داشته است. بنابراين با توجه به شرايط اقليمي منطقه گرم و خشك، استفاده صحيح از طراحي مناسب به عنوان عامل مهمي در جهت توسعه پايدار مطرح مي شود.مقاله حاضر با هدف ارزيابي كالبد شهرهاي گرم و خشك از نظر تطابق عوامل طراحي، با شرايط اقليمي و ارائه راهكارهايي جهت پايداري اقليمي در اينگونه شهرها(بررسي خاص در شهر يزد)با توجه به معيارهاي پايداري شهري به ويژه كالبد شهر به شيوه تحليلي و پژوهشي و به نوعي روش شناسي انتقادي از طريق مطالعات اسنادي و مشاهده تدوين شده است.ارائه معيارهاي طراحي شهري در اقليم گرم و خشك و اصول طراحي در شهر يزد با توجه به بررسيهاي انجام شده مهمترين دستاورد اين پژوهش ميباشد.بر مبناي دستاورد اين پژوهش ميتوان پيشنهاداتي در جهت طراحي اساس اصول پايداري در اين اقليم، ارائه داد،كه عبارت است از: بازسازي بافتهاي كهن و قديمي ، بهسازي بافتهاي موجود جديد و نوسازي محلات و توسعه هاي جديد