رويكرد بيوممتيكي در طراحي معماري با هدف افزايش پايداري

بيوميمكري ، يك رويكرد رو به گسترش در حوزه ي در معماري و مهندسي است كه گياهان، جانوران و يا اكو سيستم را به عنوان پايه اي براي طراحي الگو قرار ميدهد. بيو ميمكري به دو دليل مورد توجه قرار گرفته است. اول اينكه منبع الهام دهنده اي براي نو آوري است و دوم براي خلق محيط هاي پايدار تر راه حل هايي را ارائه مي دهد.كاربردهاي علمي و گسترده ي بيوميمكري به عنوان يك روش طراحي بطور وسيعي ناشناخته مانده است.امروزه يك تحقيق بين المللي در حال گسترش به شناسايي موانع متعدد موجود براي بكارگيري بيوميمكري به عنوان يك روش طراحي معماري مي پردازد.فقدان تعريف دقيق و روشن از رويكردهاي مختلف به بيوميمكري كه طراحان از آن استفاده كنند يكي از موانع اصلي محسوب مي شود. اين مقاله از طريق مرورادبيات تطبيقي و بررسي تكنولوژي هاي بيوممتيك موجود رويكردهاي مختلف طراحي بيوممتيك را بطور مفصل توضيح مي دهد. براي درك بهترصورت هاي مختلف بيوميمكري چارچوبي بسط داده شده است كه بدين وسيله مزايا و معايب هركدام از اين صور را به عنوان روش طراحي مورد بررسي قرار مي دهد. اين بررسي نشان مي دهد كه رويكردهاي مختلف به بيوميمكري توانايي دستيابي به نتايج متفاوتي از لحاظ پايداري و تجديد پذيري دارند. در اين مقاله فرض بر اين است كه رويكرد بيوممتريك بر طراحي معماري كه درك درستي از اكوسيستم ها ارئه مي دهد مي تواند ابزاري باشد براي خلق سازه اي كه علاوه بر حفظ شرايط موجود اكوسيستم، خود نيز به عنوان موجود زنده به اكوسيستم مربوطه ملحق شود و كاركردي در جهت بازسازي آن داشته باشد.