مقايسه عملكرد مدل‌هاي رگرسيون خطي و غيرخطي در پيش‌بيني تعداد تصادفات معابر جمع‌وپخش كننده

تصادفات ترافيكي يكي از مهم­ترين معضلات شايع در شهرهاي كشورمان مي­باشد. شبكه معابر شهري از پيوند­هاي مختلف با درجه عملكردي متفاوت تشكيل شده است. يكي از انواع معابر مهم شهري، خيابان­هاي جمع­وپخش كننده مي­باشندكه داراي نقشهاي عملكردي جابجائي و دسترسي مي باشند. هدف از اين مقاله ارائه مدلي جهت پيش­بيني تعداد تصادفات به وقوع پيوسته در خيابان­هاي جمع­وپخش كننده شهر يزد مي­باشد. در اين راستا ابتدا محورهاي مهم و بحراني ازنقطه‌نظر تصادفات شناخته شدند. در اين مقاله 31 پيوند در قالب 5 محور بحراني موردمطالعه قرار گرفتند. در ادامه متغيرهاي مهم و بحراني كالبدي و ترافيكي هريك از پيوند­هاي مطالعاتي شناسائي شده و آماربرداري از آن­ها انجام گرفت. سپس با ساخت مدل­هاي مختلف رگرسيون خطي چندگانه شامل تعداد متغيرهاي مختلف، دقت پيش­بيني مدل به ازاي كاهش تعداد متغيرها به دست آمد و با در نظر گرفتن محدوديت بيش­تخميني، سرانجام تعداد 6 متغير با حساسيت بالا شناسائي شدند. در ادامه دقت مدل­هاي رگرسيون خطي چندگانه و رگرسيون غيرخطي چندگانه مورد ارزيابي و مقايسه قرار گرفتند. نتايج اين مطالعه حاكي از برتري نسبي دقت مدل رگرسيون غيرخطي چندگانه مي­باشد. همچنين نتايج نشان داد كه مدل برتر مي­تواند با دقت نسبي 60% تصادفات خيابان­هاي جمع­وپخش كننده شهر يزد را پيش­بيني كند.