مقدمه اي بر فن آوري معماري بيونيك

معماران و طراحان ساختمان معتقدند كه طرح هاي الهام گرفته از طبيعت ، مي تواند به كاهش صدمات زيست محيطي ناشي ازساختمان ها كمك شاياني كند. بيونيك كه به آن بيومتيمك يا مهندسي خلاق زيستي هم مي گويند كاربرد سامانه ها و روش هاي زيست شناسانه موجود در طبيعت در سيستم هاي مهندسي و فناوريهاي مدرن است. طراحان براي استفاده و تقليد از فرم هاي طبيعي تا كنون دو شيوه را به كار برده اند. شيوه اول اينكه هدف طراح فقط تقليد از ظاهر خارجي فرم هاي طبيعي باشد كه در اين صورت ساختمان ها فقط بازتابي از زيبايي ظاهري موجود در طبيعت محيط اطراف مي باشند. شيوه دوم آن كه طراح از فرآيندهايي كه فرم هاي طبيعي را شكل داده اند، براي خلق طرح هاي جديد الهام مي گيرد. هدف اصلي پژوهش حاضر علاوه بر آشنايي با معماري بيونيك و تاريخچه آن، كاربردهاي اين علم در حوزه معماري مي باشد. از اين رو در اين پژوهش بعد از تعريف معماري بيونيك به ارائه پيشينه آن پرداخته شده و سپس مهمترين نمونه ها و كاربردهاي آن در معماري معرفي ميگردد. تحقيق حاضر به روش توصيفي و استفاده از تحليل موردي به انجام مي رسد. براي جمع آوري اطلاعات نيز از روش كتابخانه اي بهره گيري شده است. دستاورد هاي پژوهش نشان مي دهد كه بيشتر توجه طراحان به شيوه اول يعني بهره گيري از ظاهر ساختارهاي زيستي بوده است ولي امروزه تلاش هايي در جهت بهره گيري از عملكرد آن ها نيز صورت گرفته است.