بررسي نقش الياف پلي پروپيلن بر خواص رئولوژيكي، مكانيكي و پايايي بتن هاي خودتراكم حاوي انواع پوزولان تحت شرايط محيطي معمولي و حرارت ديده

الياف پلي پروپيلن يكي از پركاربردترين الياف در صنعت بتن مي باشد كه نقش عمده آن جلوگيري از ترك هاي انقباضي و جانشيني محدود يا كامل با آرماتور حرارتي بوده است. از طرفي، بتن خود تراكم (SCC) با توجه به مزاياي مختلف آن مي تواند جايگزيني مناسب براي بتن معمولي باشد. با توجه به درشت دانه مصرفي كمتر در اين نوع بتن، تاثير مواد و مصالح ريزدانه و پودري امري اجتناب ناپذير است. اين تحقيق به منظور بررسي نقش الياف پلي پروپيلن بر خواص رئولوژيكي، مكانيكي و پايايي بتن خود تراكم با جايگزيني بخشي از سيمان توسط پوزولان، تحت شرايط محيطي معمولي و حرارت ديده انجام شده است. پوزولان هاي مصرفي دوده سيليسي، خاكستر بادي، خاكستر برگ بامبو و زئوليت بودند كه در درصدهاي مختلف وزني جايگزيني به همراه %0.1 الياف پلي پروپيلن استفاده شدند. مخلوط هاي بتني با يك نسبت آب به سيمان 0.36 ساخته شدند و در شرايط دمايي 20، 200، 400 و 600 درجه سانتي گراد ايجاد شده توسط كوره الكتريكي، مورد ارزيابي قرارگرفتند. سنجش خواص رئولوژيكي شامل اندازه گيري )جريان اسلامپ، L-BOX، V- Funnel و T50) بود. همچنين مقاومت مكانيكي شامل مقاومت (فشاري و كششي ) بود و نيز پايايي مخلوط هاي ساخته شده با بررسي ( مقاومت ويژه الكتريكي، جذب آب كلي) مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان مي دهد كه الياف در دماهاي بالا از افت شديد مقاومت جلوگيري كرده و در كاهش ريز ترك هاي حرارتي و حفظ ساختار بتن، نقشي اساسي دارند. همچنين در مورد پايايي بتن نمونه هاي بدون الياف، رفتار بهتري نسبت به بتن هاي حاوي الياف از خود نشان دادند.