اثر استفاده از الياف‌هاي پليمري بر خواص مكانيكي و دوام بتن غلتكي روسازي

بتن غلتكي يكي از انواع بتن‌هاي بدون اسلامپ است كه از كاربردهاي آن مي‌توان به ساخت روسازي‌هاي بتني اشاره كرد. روسازي‌هاي بتن غلتكي، روسازي‌هايي هستند با طرح اختلاطي نسبتاً سفت كه از سنگ‌دانه‌ها، مواد سيماني و آب تشكيل‌شده‌اند و به‌وسيله‌ي غلتك‌ها ويبره زده و متراكم مي‌شوند و به‌صورت بتن‌هايي با كارايي بسيار پايين شناخته مي‌شوند. با رشد روز افزون استفاده از اين نوع بتن‌ها و توجه به مزاياي اقتصادي و اجرايي آن، طراحان و مجريان اين نوع روسازي‌ها ناگزير به بررسي نقاط ضعف‌ و معايب آن شده‌اند. در صورتي كه بتوان با بهره گيري از الياف خواص مكانيكي و دوامي اين نوع روسازي را بهبود بخشيد پتانسيل كاهش ضخامت اين نوع روسازي جهت تحمل بارهاي وارده و عمر خدمت دهي بيشتر وجود دارد و در عين حال فرايند اجرا تسهيل شده و صرفه‌ي اقتصادي قابل توجهي حاصل خواهد شد. يكي از فرضيه‌هاي موجود اين است كه اگر از الياف در مخلوط اين نوع بتن‌ها استفاده شود، مي‌توان مقاومت خمشي و مدول گسيختگي اين بتن‌ها را بهبود بخشيد و تا حدودي باربري بعد از ايجاد اولين ترك (طاقت) اين بتن‌ها را افزايش داد و در عين حال نفوذ پذيري و فرايند‌هاي تخريب گر ديگري كه به واسطه نفوذ پذيري پديد مي‌آيد مانند مقاومت در برابر يخبندان را بهبود بخشيد. با اين ديدگاه مطالعه حاضر تأثير استفاده از الياف در طرح مخلوط بتن‌هاي غلتكي را در قالب يك برنامه آزمايشگاهي بررسي مي‌نمايد. بدين منظور 3 طرح مخلوط بتن غلتكي با استفاده از الياف‌هاي ماكرو (پلي‌اُلفين) و ميكرو (پلي‌پروپيلن) در مقدار مصرف دو كيلوگرم (معادل 22/0 درصد حجمي) در مترمكعب ساخته و آزمايش‌هاي مكانيكي مقاومت فشاري و مقاومت خمشي (مدول گسيختگي و طاقت) و دوام پوسته شدن سطح در حضور نمك‌هاي يخ زدا و نفوذ پذيري تحت فشار آب انجام گرديد كه درنهايت مشخص شد استفاده از برخي از الياف‌هاي مصرفي مي‌تواند باعث بهبود خواص مكانيكي، دوامي، طاقت و خدمت‌دهي بيشتر بتن‌هاي غلتكي شود.