بررسي استفاده از تالك به عنوان پركننده در لوله¬هاي پلي(وينيل كلريد) در مقايسه با كربنات كلسيم

ايران يكي از بزرگترين توليدكنندگان پلي (وينيل كلرايد) (PVC) در جهان مي¬باشد و لوله¬هاي PVC از پرمصرف¬ترين و باصرفه¬ترين لوله¬هاي حوزه ساختمان مي¬باشند. استفاده از پركننده¬ها اغلب به منظور كاهش قيمت محصول نهايي صورت مي¬پذيرد. از طرفي، آنها به لوله استحكام مي¬دهند و بر¬روي خواص مكانيكي لوله¬ها به ويژه مقاومت در برابر ضربه تأثير گذار مي¬باشند. استفاده از كربنات كلسيم در لوله¬هاي PVC به عنوان پركننده معدني، مرسوم مي¬باشد. در اين پژوهش اثر استفاده از پركننده تالك در مقايسه استفاده از كربنات كلسيم بررسي مي¬شود. قيمت تالك از كربنات كلسيم گرانتر مي¬باشد. لذا در اين پژوهش تمركز بيشتر برروي خواص شيميايي و مكانيكي لوله PVC مي¬باشد. مشاهده شد كه در استفاده از تالك، آمپراژ دستگاه با افزايش روبرو شده است. همچنين آزمايش¬هاي برگشت طولي و مقاومت در برابر دي كلرومتان كه در استاندارد ملي ايران به شماره 9119 مرسوم هستند، همانند زمان استفاده از كربنات كلسيم، بدون مشكل مي¬باشد. تنها تفاوت بسيار مهم، خشكي و شكنندگي زياد لوله¬هاي PVC در دماي صفر درجه سانتي گراد در مقابل وارد آمدن انرژي ضربه Nm 5/9، برروي آزمونه بود. به نظر مي رسد كه عدم پراكندگي مناسب پودر تالك در رزين PVC باعث شده است تا مقاومت لوله در برابر ضربه در دماي صفر درجه سانتي گراد به شدت نسبت به هنگام استفاده از كربنات كلسيم، كاهش يابد.