بررسي عوامل موثر بر مديريت ايمني كارگاه هاي ساختماني (مطالعه موردي: شهر مشهد)

مساله ايمني يكي از مهمترين چالش هاي پيش روي كارفرمايان و كارگران در بخش صنعت مي باشد. ضرورت بسترسازي تفكر ايمن كه از طريق فرهنگ سازي در بين افراد درگير در كار اعم از مديريت ارشد، مديريت كارگاه و مهندسان، كارگران و متصديان بسط و گسترش مي يابد، مي تواند سبب كارايي برنامه هاي ايمني گردد اين تحقيق با هدف، بررسي عوامل موثر بر مديريت ايمني كارگاه هاي ساختماني شهر مشهد انجام گرفت. روش تحقيق در پژوهش حاضر از نوع آميخته (كمي و كيفي) مي باشد و رهيافت پژوهش از نوع رهيافت توصيفي و روش انجام آن از نوع پيمايشي خواهد است . جامعه آماري شامل اساتيد دانشگاه، متخصصان، مجريان و كارشناسان فعاليت هاي انبوه سازي ساختماني و عمراني، كارشناسان سياست گذاري و قانون گذار در بخش ايمني كارگاه ها مي باشند، روش گردآوري اطلاعات شامل روش كتابخانه اي و ميداني بود. ابزارهاي مورد استفاده در اين تحقيق مصاحبه و پرسشنامه هاي عوامل موثر بر مديريت ايمني كارگاه هاي ساختماني بود، ودر اين تحقيق از 55عدد پرسشنامه دربين بازرسين اداره كار وتامين اجتماعي وكارگاههاي ساختماني بزرگ (گروه د،مبحث 2 مقررات ملي ساختمان) انجام گرديد. به منظور انجام تجزيه و تحليل اطلاعات، از نرم افزار Spss استفاده گرديد. يافته هاي تحقيق نشان داد، عامل هاي ساختار واحد ايمني، انرژي، وسائل حفاظت فردي، موانع، علائم و اطلاع رساني هشدار دهنده و نظارت و كنترل بر مديريت ايمني كارگاه هاي ساختماني شهر مشهد تاثير مثبت و معني‌داري دارد، اما عامل هاي ماشين آلات، تجهيزات و ابزار آلات و انبار و نگهداري مواد و مصالح مصالح بر مديريت ايمني كارگاه هاي ساختماني شهر مشهد تاثير معني‌داري ندارد