رخساره ها و محيط رسوب گذاري سازند الي باشي در منطقه هادي شهر، شمال غرب ايران

نهشته‌هاي پالئوزييك پاياني در منطقه شمال آذربايجان (هاديشهر/ جلفا) رخنمون قابل توجهي‌ دارد . سازند الي‌ باشي‌ با سن پرمين بالايي و رخساره‌هاي سنگ آهك با برخي‌ ميان لايه‌هاي خاك‌هاي قديمه‌ به ضخامت ۱۹۰ متر به صورت موازي بين سازند جلفا (پرمين) و اليكا (ترياس) نهشته شده است .اين سازند شامل زير رخساره‌هاي سوپراتايدال، اينتراتايدال (بيوكلستيك وكستون)، لاگون (بيوكلستيك وكستون)، بارهاي آهكي شامل پكستون سيمان دار (بيوكلستيك پكستون، گرينستون)، بار از نوع ريف (باندستون، بافلستون)، جلوي ريف (بيوكلستيك پكستون، وكستون/ فلوتستون)، درياي آزاد (بيوكلستيك پكستون، وكستون)، دسته رخساره شيب قاره (پكستون/ وكستون و پكستون هاي حمل شده) كه در قالب چهار دسته رخساره ساحلي، بار، درياي آزاد و شيب قاره تشخيص داده شده است . نهشته هاي حاصل از جريان توربيدايت و گسترش زياد رخساره هاي درياي كم عمق همچنين گسترش نهشته هاي سوپراتايدال، نشان دهنده درياي كم عمق از نوع شلف با انرژي بالا همراه با برخي تپه ها و ريف هاي كومه اي است . تفسير شرايط محيط رسوب گذاري سازند الي باشي در كنار تفسير هاي مشابه سازند هاي پاليوزوييك پاياني تعيين كننده جغرافياي ديرينه منطقه در آغاز مزوزوييك ميتواند باشد .