كاربرد مدل فازي در ارزيابي آسيب پذيري آبخوان دشت بهبهان

دشت بهبهان در قسمت جنوب شرقي استان خوزستان واقع شده است. توسعه فعاليت هاي كشاورزي در دشت بهبهان، باعث افزايش آلاينده هاي ناشي از فعاليت هاي كشاورزي در آبخوان دشت شده است. به همين دليل ارزيابي آسيب پذيري آبخوان در تصميم گيري هاي مديريتي منابع آب اين دشت اهميت دارد. با توجه به نبود قطعيت در پارامترهاي هيدروژئولوژي، از روش استنتاج فازي براي ارزيابي آسيب پذيري استفاده شده است. با مقايسه نتايج حاصل از مدل استنتاج فازي و مدل هاي ديگري كه از منطق بولين استفاده مي كنند، از قبيل DRASTIC، مشخص شد كه در مدل فازي طبقه بندي ها توزيع يكنواخت تري دارد در حالي كه در روش DRASTIC درصد زيادي از محدوده مورد مطالعه داراي آسيب پذيري كم مي باشد. به طور كلي منطق فازي توانست مناطق با آسيب پذيري خيلي كم و خيلي زياد را كه در مدل DRASTIC نشان داده نشده بودند، مشخص نمايد. جهت صحت سنجي نتايج مدل از غلظت نيترات نمونه هاي آب برداشتي از دشت (شهريور 1389) استفاده گرديد. نتايج همبستگي بين شاخص آسيب پذيري و غلظت نيترات بيانگر دقت بالاي مدل فازي مي باشد. بنابراين، با توجه به عدم قطعيت در پارامترهاي هيدروژئولوژي، استفاده از منطق فازي در ارزيابي آسيب پذيري آبخوان مفيد مي باشد.