عميدالدين اسعد ابزري و قصيده همزية اشكنوانيه

ابوالنصر عميدالدين اسعد ابزري, از نام آوران علمي وادبي سده هاي ششم وهفتم هجري است؛ نام وي با سرودن قصيده حبسية اشكنوانيه در روزهاي پاياني عمر خود در قلعه اشكنوان فارس, در تاريخ ادب و سياست جاودانه گشته است؛ ابزري نزديك به سه دهه وزارت سعدبن زنگي از اتابكان فارس را بر عهده داشته و به علت دارا بودن مقام بلند ادبي و مهارت بلامنازع درعرصه هاي شعر و نگارش و ترسل به فارسي و عربي, عمدة احكام و فرمان هاي حكومتي سعد زنگي به قلم او بوده است؛ عميدالدين در تاريخ ادبيات, از شاعران و اديبان دو زبانه به شمار مي رود و به سبب شهرت قصيده همزية اشكنوانيه او و تعداد درخور توجه شروح آن, بايد نام او را در عداد شخصيت هاي تاثيرگذار عرصة ادب عربي به شمار آورد. نوشتة پيش رو به بهانة درآمدي بر تصحيح و نشر يكي از شروح نو پديد قصيدة مزبور به قلم حاج ملامحمدباقر بيدگلي، به معرفي شخصيت علمي و ادبي او و تحليل قصيدة مزبور مي پردازد.