بررسي مضامين مشترك اشعار عربي و ملمّعات سعدي و حافظ

حافظ و سعدي دو شاعر تواناي پارسي گوي اشعاري به عربي دارند و در فن ملمّع طبع آزمايي كرده اند. اين نوشتار برآن است تا برخي از مضامين مشترك در اين سروده ها را بيان كند. پر واضح است كه اين دو شاعر علي رغم شباهت ها، تفاوت هايي هم با هم دارند كه اين نوشتار شباهت ها را بيان مي كند. اين دو شاعر غزل هايي دارند كه به عرفاني و غير عرفاني توجيه مي شود و اشعار عربي و ملمّعات سعدي بيشتر از حافظ است و حافظ، كمتر از الفاظ عربي در شعر خويش استفاده كرده است. هر دو شاعر آيات قرآن و احاديث را در شعر خود به كار برده اند و از الفاظ و معشوقه هاي عرب در دوران جاهلي نام برده اند و خيال و عاطفه و صنايع بياني و بديعي در شعرهاي آن ها جلوه و بازتاب ويژه اي يافته است و مباحث و موضوع هاي مختلف عشق در شعر آن ها وجود دارد؛ هر دو شاعر به جمال و فراق معشوق و سختي ها و مشكلات وصال اشاره كرده اند و از سرزنش شدن در مسير عشق دم زده اند و براي معشوق خويش دعا كرده اند. البته به دليل كثرت اشعار عربي و ملمّعات سعدي نسبت به حافظ، عرصه پژوهش و تحليل در مورد شعرهاي سعدي وسيع تر و متنوّع تر است.