مطالعه اثر نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم برسميت ماده آنتي آندرژني وينكلوزولين در ماهي گوپي Poecilia reticulata

با توجه به افزايش روز افزون استفاده از فناوري نانو در عرصه هاي مختلف صنعتي، كشاورزي و خانگي، احتمال ورود فاضلاب هاي صنعتي و شهري حاوي نانو ذرات به بوم سازگان هاي آبي در حال افزايش است. تا به امروز مطالعات مختلفي در رابطه با اثر نانو مواد مختلف بر آبزيان انجام شده است و مشخص گرديده كه يكي از اثرات جنبي اين آلاينده هاي نوپديد بر آبزيان، تغيير در سميت آلاينده هاي معمول موجود در بوم سازگان هاي آبي است. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر حضور نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم در آب بر سميت ماده آنتي آندرژني وينكلوزولين در محيط زندگي ماهي گوپي (Poecilia reticulate )به عنوان يك گونه مدل در سم شناسي آبزيان بود. در اين پژوهش تعداد 240 عدد ماهي گوپي در مراحل اوليه زندگي و پيش از تمايز جنسي در 8 تيمار و هر تيمار در 3 تكرار، در معرض غلظت هاي1 ،50 و 250 ميكروگرم در ليتر وينكلوزولين به تنهايي و يا به همراه 10 ميلي گرم در ليتر نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم (با فرم غالب آناتاز) قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه پس از 120 روز رويارويي ماهيان با تيمارهاي مذكور، ماده وينكلوزولين باعث كاهش معني دار رشد طولي و وزني ماهيان و همچنين كاهش نسبت جنسي ماهيان نر به ماده گرديد. بررسي بافت آبشش ماهيان در پايان دوره رويارويي نشان داد كه هر دو ماده مورد بررسي باعث تغييرات آسيب شناختي آبشش مي گردند. همچنين حضور نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم، باعث افزايش سميت وينكلوزولين گرديد.