اهميت و ضرورت طراحي باغ‌موزه زن ايراني در جهت توانمندسازي و عدالت اجتماعي (مطالعه موردي: محدوده پارك چيتگر تهران)

معماري به عنوان رشته و ايجاد نگرشي جديد به پيروان ، به عنوان عنصري زاييده وتعيين كننده در بين ساير رشته ها مطرح مي باشد . معماري به عنوان روح مكان در زمان زندگي ، تعيين كننده كيفيت زندگي افراد مي باشد. امروزه روابط انسان و محيط دستخوش تغيير و عدم تعادل در اين سير و روند ادراك فضايي، احساس تعلق و دريافت زيبايي در محيط شهري با موانع روبرو شده است. و با پيشرفت تكنولوژي و زندگي ماشيني ، نياز مردم به فضاهاي تفريحي و فضاهاي سبز شهري محسوس تر گشته است. با توجه به اينكه زنان نيمي از جامعه را تشكيل مي دهند، امروزه حضور زنان در عرصه هاي مختلف جامعه موجب تفاوت در ديدگاه ها نسبت به زنان شده و از طرفي اسلام نيز جايگاه و ارزشي بالا براي زنان قائل است، چون در عرصه هنر و معماري نيز زنان خود را به اثبات رسانيده اند. در اينجاست كه ضرورت ايجاد يك معماري با سازماندهي عميق احساس مي شود . طراحي باغ موزه زن ايراني نكته حايز اهميت علاوه بر اركان هويت ساز در ابعاد انساني و فرهنگي جامعه و مباحث زيبا شناسي با ورود طبيعت و باغ و تداخل آن با بنا و توجه به ساحت انسان (جسم، روح و روان)كه بايد مظروف زندگي بشر قرار گيرد و نه ظرف آن، بدين منظور شيوه هاي حضور و مشاركت مستقيم و فعال مخاطب امري ضروري در اين طراحي مدنظر مي باشد. از اين رو اين تحقيق با هدف استفاده از نقش موزه و طراحي فضاهاي كارآمد براي افزايش جذابيت و ترغيب زنان به حضور موثر در فضاهاي عمومي شهر انجام شده است. اين تحقيق ازنظر هدف از نوع كاربردي و ازنظر ماهيت و نحوه انجام از نوع توصيفي- تحليلي و از نظر معماري از راهبرد تاريخي و روش كيفي و مدل شبيه سازي رايانه اي استفاده شده است . همچنين در طراحي از نرم افزارهاي تخصصي معماري اتوكد و تري دي مكس استفاده شده است. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد طراحي باغ موزه زن ايراني براي آشنايي با فرهنگ و هويت بومي ايراني فرصتي دوباره مي دهد كه مي توان با تكيه بر رهنمودهاي گذشتگان چراغ هدايت زنان در عهد حاضر شويم. و مي توان از زاويه اي جديد به آن نگاه كرد تا در نهايت مجموعه اي طراحي كرد كه در دل خود طيف وسيعي از عناصر و كاركرد هاي مختلف را براي تامين نياز هاي زنان را در خود جاي داد. با در نظر گرفتن استانداردهاي مرتبط با موزه و توجه به عناصر و اجزاي و كاركردهاي باغ ايراني از يك طرف و توجه به روحيات و نيازهاي امروزي زنان و براي زيبايي شناسي زنانه، توجه به ارتباط بيشتري بين فرم هاي منعطف ، نرم و سيال و معماري زنانه مي توان از اين رهگذر با توانمندسازي زنان در اين باغ موزه به افزايش نقش آنها در اجتماع و فضاهاي شهري و تحقق عدالت اجتماعي مدنظر دست پيدا نمود.