بررسي چگونگي مبلمان شهري و تاثير آن بر اجتماع‌پذيري فضاي شهري براي زنان

در دنياي امروز حق بهره‌مندي مطلوب از فضاي شهري در تمامي زمينه‌ها مورد كنكاش است و يكي از حقوق اوليه شهروندي به حساب مي‌آيد. اين در حالي است كه اغلب، پرداختن به كيفيت و كميت حضور هر دو جنسيت زن و مرد در فضاهاي عمومي به يك اندازه به چشم نمي‌خورد. اين پژوهش مي‌كوشد به ايده‌آل‌هاي مبلمان شهري به عنوان يكي از عوامل بسترساز براي استفاده از محيط‌هاي شهري، از ديدگاه نيازها و ادراكات زنان در جهت ارتقاي تجربه حضور جمعي و لذت از مكث و ديدن فضا، دست پيدا كند. اين نوشتار كه از نوع كاربردي است، مبتني بر مطالعات كتابخانه‌اي، پرسش‌نامه پيمايشي و مشاهده ميداني و نيز مصاحبه به دليل اعتبار بيشتر در برداشت رفتارها است. طي مراحل پژوهش، مولفه‌هاي مطلوبيت مبلمان شهري براي زنان مورد مطالعه قرار گرفته است. با استناد به نتايج حاصل‌شده، مي‌توان گفت عمده نيازها در رابطه با لزوم شناخت كافي از ويژگي‌هاي فيزيولوژيك، جسمي و روحي، و نيز ارگونومي و آنتروپومتري است، به گونه‌اي كه كيفيت استفاده براي تمامي اقشار ارتقا يابد. تا كنون مسائلي مانند عدم بهره‌مندي يكسان زن و مرد از فضاي شهري، محدوديت‌هاي حضور زنان و نيز بايدها و نبايدهاي فضايي و كالبدي به كثرت مورد بررسي قرار گرفته، اما به ندرت در باب اهميت توجه به چگونگي مبلمان شهري و تاثير آن در دستيابي به فضاهاي شهري قابل دفاع، پويا، جذاب و رويدادپذير براي زنان بحث شده است. تحقيق حاضر، با نوعي جزء‌نگري به تحليل راهكارهاي شايسته توجه در طراحي كارآمد در كنار پارامترهايي مانند كميت، مكان‌يابي و نيز چيدمان صحيح مبلمان شهري با هدف افزايش سطح حضورپذيري زنان در شهر و گريز از تنش‌هاي روزمره زندگي مي‌پردازد.