ميزان اثربخشي دوره هاي آموزش شهروندي بر رفتار زنان خانه دار شهر تهران در امر مديريت پسماند هاي خانگي (مطالعه موردي زنان خانه دار منطقه 18 تهران)

برنامه هاي آموزشي زماني مي تواند ارزشمندي خود را توجيه كند كه شواهد قابل اطميناني در مورد تأثير آموزش بر بهبود رفتار و عملكرد آموزش ديدگان عرضه كند. اين تحقيق در همين ارتباط با هدف بررسي ميزان اثربخشي دوره هاي آموزش شهروندي بر رفتار زنان خانه دار شهر تهران در امر مديريت پسماند هاي خانگي انجام گرديده است.اين تحقيق از نظر روش ،پيمايشي ،و از لحاظ ماهيت از نوع علي- مقايسه اي به حساب مي آيد ،در واقع ارزيابي ميزان تاثير اين آموزشها بر رفتار زنان خانه دار شهر تهران در 3 سطح دانش – بينش و كُنِش و مهارتهاي شهروندي در امر مديريت پسماند شهري در دستور كار قرار ميگيرد ، جامعه آماري اين تحقيق زنان خانه دار حاضر در خانواده هاي موجود در سطح منطقه 18 تهران مي باشند. كل تعداد اين افراد384 نفر بر اساس فرمول كوكران محاسبه شده و براي جمع آوري داده ها و اطلاعات مورد نياز در راستاي دستيابي به اهداف تحقيق، از روش هاي مختلفي چون مشاهده، مصاحبه با صاحب نظران و متخصصان آموزش، مطالعه اسنادي و كتابخانه اي و جستجوي اينترنتي و در نهايت پرسشنامه ( ابزار اصلي تحقيق ) بر اساس طيف ليكرت استفاده گرديده است. در تجزيه و تحليل اين اطلاعات دو مرحله طي شده است. ابتدا به كمك آمار توصيفي داده‌هاي گردآوري شده توصيف شده‌اند و سپس به كمك آمار استنباطي نظير ضرايب همبستگي، تحليل رگرسيون و غيره ،فرضيات پژوهش مورد آزمون و استنباط واقع شده اند. نتايج برآمده از تحقيق در بخش اول حاكي از آن دارد كه عواملي چون: زمان برگزاري دوره- ايجاد انگيزه معنوي– كيفيت برگزاري دوره- قوميت– مذهب– تحصيلات– تبيين اهداف دوره– توجه به نگرش آموزش ديدگان و توانائي آموزشگران، با اثر بخشي دوره هاي آموزشي چهره به چهره در رفتار شهروندان پيرامون مباحث مديريت پسماند شهري رابطه معناداري داشته و دربخش دوم تحقيق، اين آموزشها بر سه سطح دانش، بينش وكنش شهروندان به ترتيب اولويت ياد شده تاثير گذار بوده ونيز آموزشهاي چهره به چهره بر پنج بُعد رفتار شهروندي شهروندان (فضيلت شهروندي- اجتماع پذيري- وظيفه شناسي- احترام و تكريم به ديگران- عدالت جويي) به ترتيب اولويت ياد شده تاثير گذار بوده است .