ضرورت توسعه گردشگري شهري در ايران

گردشگري به عنوان يكي از مهمترين صنايع توسعه پايدار،فرصت بزرگ فرهنگي،اجتماعي و اقتصادي براي كلانشهرها و مادر شهرهاي جهاني از جمله ايران بوجود مي آورد. توسعه گردشگري شهري با ارتقاي ابعاد كمي و كيفي با حداكثر بازده يكي از مهترين فعاليت هاي عمده مديريت اجرايي شهرها در عصر حاضر است.وجود جاذبه هاي متنوع در شهرها چون اماكن تاريخي،فضاهاي سبز، مراكز فرهنگي امكانات ورزشي،تسهيلات مهمان نوازي ، مراكز خريد و بازراها و...جزء پارامترهاي مهم شكل گيري گردشگري شهري هست.رقابت در جهت توسعه پايدار گردشگري شهري با توجه به ارائه نيازهاي جهانگردان،در كنار تقويت مشاركت بخش هاي خصوصي و شهروندان در رفع اين نيازها،همچنين ايجاد بسترهاي آمايشي مختلف در اين حوزه بايد مورد اهميت و برنامه ريزي مديريت اجرايي گردشگري شهري قرار گيرد.وجود تبليغات داخلي و خارجي در حوزه شناخت توريسم شهري كلانشهرها،بسط مراكز فرهنگي، فرهنگسراها، پويايي گردشگري شهري، تربيت نيروي متخصص در جامعه مي تواند در توسعه پايدار توريسم شهري بسيار موثر باشد. تغيير نگرش مسئولان و شهروندان نسبت به جذب گردشگران شهري،ارائه رفتارهاي مناسب با اين ميهمانان، كنترل معضلات و مشكلات گردشگران، توجه به پروسه فرايند ارائه اطلاعات مورد نياز به گردشگر،و... مي تواند از مهمترين عوامل توسعه پايدار گردشگري شهري در ايران باشد.