مقايسه رضايت از زندگي و اختلالات رفتاري دانش‌آموزان دختر داراي مادران شاغل و خانه‌دار در پايه دوم متوسطه ناحيه 6 شهر مشهد

هدف از اين تحقيق «مقايسه رضايت از زندگي و اختلالات رفتاري دانش‌آموزان دختر داراي مادران شاغل و خانه‌دار شهر مشهد» بوده است. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر روش مقايسه‌اي است و جامعه آماري تحقيق شامل كليه دانش‌آموزان دختر مقطع دوم متوسطه ناحيه 6 مشهد به تعداد 890 نفر مي‌باشد كه در سال تحصيلي 95-94 مشغول به تحصيل بودند. نمونه‌گيري با استفاده از روش خوشه‌اي مرحله‌اي انجام پذيرفت و تعداد نمونه‌ها با استفاده از فرمول كوكران 265 نفر به دست آمد كه از گروه دانش‌آموزان داراي مادران شاغل 133 نفر و از گروه دانش‌آموزان داراي مادران خانه‌دار نيز 133 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري در اين تحقيق شامل پرسش‌نامه رضايت از زندگي هوبنر (2006) و پرسش‌نامه اختلال رفتاري راتر (1377) بود و تجزيه و تحليل داده‌ها در دو سطح توصيفي و استنباطي صورت گرفت. در تحليل داده‌ها از آزمون t مستقل استفاده شده است كه نتايج به شرح ذيل ارائه مي‌گردد؛ فرضيه اول تاييد نشد: اختلالات رفتاري دانش‌آموزاني كه مادراني شاغل دارند و دانش‌آموزان خانه‌دار تفاوت چنداني با هم نداشتند. فرضيه دوم تاييد شد: رضايت از زندگي دانش‌آموزاني كه مادراني خانه‌دار دارند بيشتر از رضايت از زندگي دانش‌آموزاني است كه مادراني شاغل دارند.