ساخت مدل نظري مشاركت زنان و ارتقاء كيفيت زندگي آنها در فضاهاي شهري

فقدان مشاركت موثر زنان يكي از مهمترين علل به حاشيه رانده شدن آنها در جامعه و در نتيجه كاهش كيفيت زندگي آنها محسوب مي گردد .شوراياري ها يكي از بسترهاي مناسبي است كه زنان با حضور موثر و سازنده در آنها مي توانند در عرصه هاي مديريتي و برنامه ريزي، ايفاي نقش نموده و به لحاظ شناخت خوبي كه از نيازهاي قشر زنان جامعه دارند، در خدمات رساني مناسب و بهبود كيفيت زندگي زنان در جامعه موثر واقع شوند. اين تحقيق با هدف طراحي مدل نظري ارتباط بين مشاركت زنان و سطح كيفيت زندگي آنها، به دنبال تبيين روش هاي مختلف مشاركت زنان در اداره امور شهرها است تا از اين طريق، مقدمات بهبود شرايط زندگي زنان، به عنوان نيم ديگر جامعه فراهم گردد. نوع تحقيق، نظري و روش انجام آن مبتني بر روش توصيفي- تحليلي است. گردآوري داده ها به شيوه اسنادي- كتابخانه اي و تحليل آن ها بر اساس روش هاي توصيفي و نظري انجام گرفته است. يافته ها نشان مي دهد كه هرچه ميزان مشاركت زنان در اداره امور شهري بيشتر باشد، به همان ميزان كيفيت زندگي آن ها نيز افزايش مي يابد. يافته ها نشان مي دهد كه از طريق توسعه مشاركت زنان در جامعه مي توان شاهد ارتقاء كيفيت زندگي آن ها در حوزه هاي مختلفي شامل آموزش، اشتغال، انرژي، محيط زيست، سلامت، حقوق بشر، درآمد، زيرساخت ها، امنيت ملي، امنيت عمومي، تفريح و سرگرمي، و مسكن شد.