مقايسه ديدگاه دختران و پسران به لحاظ ارزيابي مطلوبيت فضاهاي عمومي در شهر قائم‌شهر

پژوهش حاضر درصدد مقايسه ديدگاه دختران و پسران به لحاظ ارزيابي مطلوبيت فضاهاي عمومي شهري است. بدين منظور ابعاد چهارگانه كيفيت فضاهاي شهري (pps) شامل آسايش و منظر، كاربري و فعاليت‌ها، دسترسي و به‌هم‌پيوستگي و در نهايت اجتماع‌پذيري فضاهاي عمومي شهري در بين دختران و پسران مورد بررسي قرار گرفت. روش تحقيق از نوع پيمايشي است و گردآوري اطلاعات با تكنيك پرسشنامه انجام شد. حجم نمونه تعداد 376 نفر از جوانان در سنين بين 29- 15 سال در شهر قائم‌شهر است كه با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي تعيين شد. در تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آمار توصيفي و استنباطي شامل آزمون t مستقل و تحليل واريانس در نرم‌افزار spss استفاده شد. نتايج آزمون t مستقل نشان داد بين دو گروه دختران و پسران در ارزيابي فضاهاي عمومي شهري تفاوت ميانگين معنادار است. درواقع دختران ارزيابي منفي‌تري‌ در مقايسه با پسران نسبت به مطلوبيت فضاهاي عمومي شهري داشتند. بااين‌حال مطالعه جزئي‌تر ابعاد و مؤلفه‌هاي مطلوبيت فضاهاي عمومي شهري شامل اجتماع‌پذيري، آسايش و منظر، دسترسي و پيوستگي و كاربري و فعاليت‌ها، نشان مي‌دهد بين دو گروه دختران و پسران تفاوت ميانگين معنادار نيست. به عبارتي دختران و پسران ارزيابي مشابهي از فضاهاي عمومي شهري داشتند كه اين امر تفاوت تحليل در سطوح مختلف مفهومي را يادآور مي‌شود. در مقايسه ديدگاه دو گروه: مجرد و متأهل نيز تفاوت ميانگين معنادار نشد. به عبارتي مجردان و متأهلان ارزيابي مشابه اي از مطلوبيت فضاهاي شهري داشته‌اند. همچنين نتايج تحليل واريانس نشان داد بين سطوح مختلف تحصيلي در ارزيابي مطلوبيت فضاهاي شهري تفاوت معناداري وجود ندارد. همچنين بين گروه‌هاي شغلي نيز تفاوت ميانگين معنا‌دار نشد. ولي بين مدت‌زمان اقامت در شهر با ارزيابي مطلوبيت فضاهاي عمومي تفاوت ميانگين معنادار شد. به‌بيان‌ديگر هر چه ميزان اقامت در شهر طولاني باشد، افراد ارزيابي بهتري از مطلوبيت فضاهاي شهري دارند.