تبيين اثرات گردشگري تجاري بر توسعه پايدار شهري: (مطالعه موردي شهر جوانرود)

توسعه پايدار فرآيندي است كه طي آن قابليت هاي رفتار اجتماعي افرد با هدف افزايش كيفيت زندگي و برابري اجتماعي آنان ارتقا يافته و در آن ساختارهاي لازم براي تحقق اين هدف تدارك ديده مي شود. اين مهم به دليل اهميت روز افزون در زندگي افراد منجمله به عنوان ابزاري كارآمد در تداوم اشتغال پايدار آنها مورد توجه است. اقدام به بررسي اثرات گردشگري تجاري بر توسعه پايدار مبتني بر دستورالعمل‏هايي است كه بدون پيشداوري، هوشمندانه و يا قاطع تعيين شود و در واقع وسيله يا ابزار شناخت و تحليل مي‏تواند برحسب مورد تعيين گردد. به عبارتي، در روش بر روي قابليت انعطاف پژوهنده نسبت به روش‏ها تأكيد شده است و از دو نقطه نظر به توسعه پايدار مي‏نگريم، يكي بررسي بازتاب‏هاي فكري توسعه و ديگري، بررسي بازتاب‏هاي اجتماعي مربوط به گردشگري تجاري ياد شده است. داده هاي مورد نياز در اين تحقيق با استفاده از روش پيمايش روي حجم نمونه اي بالغ بر 381 نفر از شهروندان در شهر جوانرود كه با روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند جمع آوري شد و تجزيه و تحليل داده ها بر اساس سنجش متغيرها و طيف ها انجام گرفته، بدين ترتيب با استفاده از شاخص¬هاي آمار توصيفي و همچنين براي متغيرهاي مستقل و وابسته از آزمون F و ضريب پيرسون استفاده شده است. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه ابعاد متغير گردشگري تجاري (محيط اقتصادي) R2= 165/0 و (محيط اجتماعي) R2= 030/0 و (محيط فيزيكي) R2= 025/0 بر توسعه پايدار شهر تأثير داشته¬اند.