نقش دانشگاهها و مراكز آموزش عالي در توسعه شهرهاي كوچك

مراكز آموزش عالي شهر هاي كوچك به عنوان بخشي از فضاهاي پررونق شهري، به دليل دارا بودن پتانسيلها و ظرفيتهاي بالقوه فرهنگي از جمله مستعدترين فضاهاي فرهنگي اين شهر درتوسعه پايدارفرهنگ شهري به شمار مي روند. هدف اين پژوهش شناسايي وتحليل فضايي عملكرد مراكز آموزش عالي در ارتقاي فرهنگ شهرنشيني در شهرهاي كوچك است كه بيانگر رابطه ي مراكز آموزش عالي و فرهنگ شهرنشيني در شهر كوچك است. در اين پژوهش روش تحقيق از نوع پيمايشي ،ابزار جمع آوري پرسشنامه ، جامعه آماري شهروندان 15 سال به بالا ي شهرستان دهاقان بوده ، روش نمونه گيري به صورت تصادفي و مبتني بر دو روش مطالعات كتابخانه اي وميداني مي باشد. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه رابطه معني داري بين اين دو وجود دارد، به اين شكل كه مراكز آموزش عالي در شهرهاي كوچك درتوسعه پايدارفرهنگ شهري تأثيرگذار بوده اند، براي آگاهي از روند و ميزان تأثيرگذاري مراكز آموزش عالي در ارتقاي فرهنگ شهري در شهرهاي كوچك ، با توجه به فرضيات و شاخصهايي تدوين شده، آزمون ناپارامتري گرفت و براي بررسي تفاوت معني داري بين دو منطقه آزمون ناپارامتري مان– ويتني استفاده شد.به منظور معرفي جايگاه مراكز آموزش عالي در دستيابي به توسعه پايدار فرهنگ شهري در شهرهاي كوچك براساس ابعاد توسعه پايدار پيشنهادهايي بيان مي گردد