نقش دانشگاه ها و مراكز آموزشي در توسعه پايدار شهرهاي كوچك

مقاله حاضر در جستجوي آن است كه به بررسي نقش و جايگاه دانشگاه ها در توسعه پايدار شهرهاي كوچك بپردازد ، براساس تحقيقات به عمل آمده بيشترين ميزان رشد شهري در شهرهاي كوچك خواهد بود گرچه تحولات چند دهه گذشته در كشورها موجب شكل گيري كلان شهرها شده است اما يكي از راه هاي برون رفت و كاهش مسائل و مشكلات كلان شهرها ايجاد شهرهاي كوچك و شهرك هاست . كلان شهرها دركنار كاركردها مثبت و مزايايي كه دارند مسائل و آسيب هاي عمده اي را در ابعاد اقتصادي ، اجتماعي ، فرهنگي ، كالبدي ، زيست محيطي را در بردارد . رشد جمعيت ، مهاجرت هاي بي رويه و حاشيه نشيني بعنوان بخشي از مسائل كلان شهرها تهديد كننده توسعه ي پايدار است . ايجاد شهرهاي كوچك مي تواند در كاهش مسائل كلان شهرها ايفاي نقش نمايد,در اين راستا توجه به دانشگاه و مراكز آموزشي به عنواني يكي از مولفه هاي توسعه ي پايدار در اين خصوص حائز اهميت مضاعف است ، امروزه دانشگاه ها تنها به عنوان مركز علمي پژوهشي شناخته نمي شوند بلكه كاركردهاي مختلفي در ابعاد اقتصادي ، اجتماعي ، فرهنگي ، كالبدي ايفا مي نمايد . در مقاله حاضر ضمن بيان مساله و ارائه تعاريفي ازشهر كوچك, توسعه پايدارشهري و شاخص هاي آن به نقش دانشگاه ها در توسعه ي پايدار شهرهاي كوچك پرداخته و در پايان به ارائه راه كارهاي علمي وكاربردي خواهد پرداخت.