كاربرد تبديل موجك در برآورد انرژي ورودي به سازه ها در مجاورت خطوط مترو (مطالعه موردي ايستگاه طرشت)

توسعه روز افزون حمل و نقل شهری به صورت قطارهای زیر زمینی كمك شایانی به حل مشكل ترافیك و آلودگی هوا می نماید ولی این رشد روزافزون می تواند مشكلاتی نیز درپی داشته باشد. یكی از این مشكلات عدم طراحی مناسب و در نتیجه انتقال ارتعاش آزاردهنده حركت مترو به سازه های مجاور مسیر آن می باشد. رفتار دینامیكی سازه های غیر قابل انعطاف در هنگام مواجهه با ارتعاشات محیطی، یك فرایند غیر ثابت پیچیده است كه در آن سازه به صورت تصادفی تحت تاثیر ارتعاشات تحت قرار می گیرد. در این مقاله، یك روش تحلیلی برای بررسی آسیب پذیری سازه های مجاور مسیر حركت مترو، با روش استفاده از تبدیل موجك براساس انرژی وارد شده به سازه، مورد استفاده قرار گرفته است. تبدیل موجك قابلیت تحلیل لرزشها را در فضای دوبعدی زمان فركانس مهیا می كند. تجزیه و تحلیل توسط تبدیل فوریه معمولی برای توصیف ویژگی های یك فرایند ایستا قابل كاربرد می باشد ولی برای توصیف فرآیندهای نایستا - مانند ارتعاشات حركت مترو- كاربردی نمی باشد، به عبارت دیگر تبدیل فوریه توانایی تعیین موقعیت زمانی فركانس های مختلف را ندارد. انرژی ورودی حاصل از ارتعاشات ناخواسته، یكی از عوامل مهم در تعیین میزان خسارت وارد شده به سازه ها می باشد.