شناخت ظرفيت هاي آبي استان زنجان در برنامه ريزي استحصال آب باران

شناخت ظرفيت‌هاي آبي استان زنجان و تقاضا براي آب از مولفه هاي اصلي تصميم گيري براي مديريت منابع، آبخيزها و پديده-هايي نظير خشك سالي به شمار مي رود. در فضاي مديريت منابع آبهاي سطحي و ريسك خشك سالي كشور، همچنان فقدان يك سامانه كه تصميم گيران را در اتخاذ تصميمات درست و به موقع پشتيباني كند، كاملا مشهود است. براي ايجاد چنين سامانه‌اي، لازم است اقدامات اساسي در خصوص شناخت موضوع و ظرفيت هاي داده هاي كشور مورد بررسي و ارزيابي قرار گيرند. در مقاله پيش رو شبيه‌سازي هيدرولوژيكي با هدف ايجاد بانك اطلاعاتي مشتمل بر پارامترهاي فيزيكي حوزه، دست يابي يه بارش و تبخير و تعرق پتانسيل با استفاده از مدل هاي AWBM و SFBM انجام شده است كه حاكي از كارآيي مناسب هر دو مدل در منطقه مرطوب نيمه مرطوب زنجان مي باشد. نتايج حاصل از شبيه سازي مدل AWBM در براورد رواناب سطحي ماهانه حاكي از وجود منابع آبي سطحي بسيار خوبي در منطقه مي باشد. حداقل متوسط جريان سطحي 1.83 و حداكثر 12.60 متر مكعب مي باشد كه بترتيب در ماه هاي مرداد و فروردين رخ مي دهد. بيشترين ميزان دبي متوسط مربوط به زير حوزه شماره 1225 با دبي 54.59 متر مكعب مي باشد. اين منابع غني آبهاي سطحي استان مديران منابع آب منطقه را در استحصال جريان سطحي كه بخش عمده آن ناشي از باران مي باشد، ترغيب مي نمايد.