اقدامات عملي جهت كاهش رواناب و تغذيه سفره زيرزميني در شهر

يكي از مشخصه‌هاي توسعه شهري افزايش سطوح غيرقابل نفوذ است كه به خاطر تغيير كاربري زمين‌هاي كشاورزي و منابع طبيعي و اختصاص آن به ساخت و ساز واحدهاي مسكوني و معابر عمومي پديد مي‌آيد. از عوارض اين تغييرات، كاهش نفوذ آب باران به داخل زمين و افزايش رواناب حاصل از بارندگي است. جاري شدن رواناب در سطح شهر علاوه بر تحميل هزينه‌هاي زياد براي احداث مجاري و زهكش‌هاي مناسب جهت خارج ساختن اين آب‌ها از معابر، باعث آلودگي آ‌ن‌ها مي‌شود و به خاطر مخلوط شدن با انواع پساب‌هايي كه در مسير حركت به آن اضافه مي‌گردد، تصفيه و بهره‌برداري مجدد آن‌ها را دچار مشكل مي‌كند. بنابراين با توجه به اينكه مديريت رواناب‌هاي ايجاد شده در سطح شهر به‌منظور جلوگيري از آسيب رساندن به بناهاي شهري و استفاده از اين آب به‌عنوان منبع غيرمتعارف تأمين آب براي مصارف مختلف و همچنين افزايش سطح آبخوان‌ها اهميت فراوان دارد، هدف از اين تحقيق ارائه راهكارهاي عملي جهت كاهش رواناب و تغذيه سفره زيرزميني در شهر بود. بدين منظور، راهكارهاي عملي همچون حفر چاه‌هاي جذب و ذخيره رواناب‌هاي ايجاد شده توسط باران به‌منظور استفاده مجدد و تغذيه منابع زيرزميني، جايگزين سنگ‌فرش به جاي آسفالت در معابر به‌منظور افزايش نفوذپذيري سطوح خيابان و ايجاد كانال‌هاي انتقال آب به فضاي سبز كاشته شده اطراف خيابان‌ها براي صرفه جويي در مصرف آب به‌منظور آبياري اين گياهان پيشنهاد گرديد. با توجه به نتايج اين مطالعه مي‌توان با مديريت صـحيح، از رواناب حاصل از بارندگي استفاده و در مصرف آب براي بعضي از مصارف شهري صرفه‌جويي كرد