بررسي راهكارهايي براي مديريت منابع آب به روش استحصال آب باران در سايت تكثير در اسارت گنج آهو در زاوه، خراسان رضوي

مديريت منابع آبي در كشورهايي چون ايران كه از نظر ميزان والگوي بارش داراي محدوديت هاي زيادي در تامين نياز آبي جوامع انساني و وحوش مي باشند امري ضروري و اجتناب ناپذير است. يكي از روش هاي بهينه مديريت منابع آبي تامين آب به روش هاي مناسب و علمي استحصال آب باران مي باشد. استفاده از اين روش هاي استحصال در واقع نوعي مديريت سازگار در زيستگاه ها است كه در شرايط فعلي مواجهه با تغييرات اقليمي بايد بيش از پيش مورد توجه مسئولين دولتي و مالكين و مشاركان خصوصي قرار گيرد. روش هاي مناسب براي جمع آوري و ذخيره سازي رواناب ها در مناطق بايد باتوجه به مسائل زيادي از جمله ويژگي هاي اقليمي، توپوگرافي، هيدرولوژيكي و تركيب گونه اي حيات وحش منطقه انتخاب و اجرا شوند. در مقاله حاضر باتوجه به ويژگي هاي منطقه روش هايي براي تامين آب شرب حيات وحش منطقه به روش استحصال آب باران، بويژه براي جمعيت آهوان و قوچ وميش هاي سايت تكثيروپرورش در اسارت كارخانه سيمان زاوه، واقع در شهرستان زاوه، استان خراسان رضوي براي بهره گيري از روش هاي مختلف ذكر گرديده است. اجرايي شدن اين روش ها مي تواند كمك زيادي به كاهش هزينه هاي نگهداري جانوران در اسارت، كاهش خسارت زيست محيطي ناشي از حمل ونقل و همچنين كاهش استرس ناشي از مداخلات و تردد در سايت بنمايد.