اثرفيلتر شني در نفوذ عمقي رواناب استحصالي از سطوح آبگير

در استان مركزي با آب و هواي خشك و نيمه خشك بسياري از اراضي كوهپايه اي مرتعي تبديل به ديمزار شده است. در اين اراضي بعلت عدم مديريت صحيح كشت ديم، تلفات خاك رخ داده است كه در نهايت كاهش عملكرد محصول رخ داده است. سيستم هاي سطوح آبگير باران با هدف افزايش رطوبت خاك، يكي از راهكارهاي موثر در افزايش عملكرد محصولات زراعي و باغي در اين اراضي است. بدين منظور در اين تحقيق به بررسي اثر سيستم هاي استحصال آب بر تغييرات رطوبت خاك در اراضي كوهپايه اي ايستگاه تحقيقاتي خسبيجان با شيب حدود 17 درصد پرداخته شد. براي استحصال آب باران و سنجش رطوبت خاك جهت استقرار گياه بادام،دو تيمار انتخاب شد. تيمارها سامانه هاي 40 مترمربعي شامل سامانه نيمه عايق بدون فيلترشني در جاله نهال (شاهد) وسامانه نيمه عايق با فيلتر شني در چاله نهال است . براي اندازه گيري رطوبت در اعماق 30 و 60 سانتيمتري خاك چاله نهال پايين دست سامانه ها از بلوك هاي گچي كاليبره شده استفاده شد. در نهايت به منظور بررسي اختلاف رطوبت خاك سامانه ها از آزمون Anova در نرم افزار SPSS استفاده شد. طبق نتايج، بيشترين رطوبت در سامانه نيمه عايق با فيلتر شني مشاهده شد. از طرفي ميزان رطوبت ثبت شده در عمق 30 و 60 سانتيمتري پروفيل خاك اين سامانه، اختلاف معني داري را در سطح پنج درصد با شاهد نشان داد. بنابراين در ايجاد باغ بادام ديم در اراضي شيب دار به منظور افزايش رطوبت خاك در پايه نهال ها پيشنهاد مي شود كه سامانه نيمه عايق با فيلترشني اجرا شود.