تاثير آموزش تفكر مثبت بر كيفيت زندگي كاري دبيران تربيت بدني شهرستان ماهشهر

چكيده: اين تحقيق با هدف بررسي تاثير آموزش تفكر مثبت بر كيفيت زندگي دبيران تربيت بدني شهرستان ماهشهر در سال تحصيلي 93-92 اجرا گرديد. تفكر مثبت يا مثبت انديشي، به افزايش شادماني، سلامت و مطالعه علمي در مورد نقش نيرومنديهاي شخصي و سامانه هاي اجتماعي مثبت در ارتقاي سلامت بهينه تأكيد دارد ( شريفي و نجفي زند، 1385) و كيفيت زندگي به سلامت و ارتقاء عاطفي ، اجتماعي، جسمي افراد و توانايي آنها براي انجام وظايف روزمره اشاره دارد (نيلفروشان 1384). روش تحقيق از نوع نيمه تجربي و جامعه آماري تحقيق را همه دبيران تربيت بدني شهرستان ماهشهر تشكيل مي داد؛ نمونه شامل 100 نفر از دبيران به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و باز به دو گروه 50 نفره به طور تصادفي يك گروه به عنوان گروه آزمايش و ديگري به عنوان گروه كنترل، تقسيم شدند. سپس آزمودني هاي هر دو گروه در متغير سن، و تحصيلات همتا سازي شدند. ابزار گرد آوري داده ها پرسشنامه كيفيت زندگي(SF-361 ) واروشربون 2(1992) داراي پايايي و روايي (9/00= r) و محتواي آموزشي تفكر مثبت در ده جلسه 50 الي 60 دقيقه اي آموزش داده شد. اين محتوا را افشار (1388) در پايان نامه كارشناسي ارشد خود مورد استفاده قرار داده و روايي محتواي آن مورد تاييد است. روش اجراي پژوهش به اين صورت است كه ابتدا از هر دو گروه كنترل و آزمايش تست كيفيت زندگي گرفته شد. سپس به گروه آزمايش طي 10 جلسه تفكر مثبت آموزش داده شد و بعد از اتمام آموزش مجددا تست كيفيت زندگي از هر دو گروه گرفته شد و سپس داده هاي بدست آمده تحليل گرديد. براي تحليل داده ها از آزمون آماري تحليل كوواريانس استفاده شد.