رابطه مهارت هاي ارتباطي مديران با رضايت شغلي دبيران درس تربيت بدني

هدف اين پژوهش رابطه مهارت هاي ارتباطي مديران با رضايت شغلي دبيران درس تربيت بدني نواحي چهار گانه شيراز مي باشد. جامعه آماري پژوهش، تمامي مديران مدارس و تمامي دبيران درس تربيت بدني مدارس چهار ناحيه شيراز مي باشد كه نمونه به صورت تصادفي خوشه اي و به نسبت تعداد مدارس هر ناحيه، كه 60 نفر مدير مدرسه و 60 نفر دبيران درس تربيت بدني از همان مدارسي كه مديران آن به عنوان نمونه هستند انتخاب شده اند. براي جمع آوري داده ها در اين تحقيق از پرسشنامه رضايت شغلي اسميت، كندال و هولين (1969) استفاده شده است. همچنين از پرسشنامه مهارتهاي ارتباطي و تعاملي بارتون (1990) استفاده شده است كه روايي و پايايي اين پرسشنامه را تقي پور و همكاران (1390) براتي و همكاران (1389) تاييد كردند. داده هاي گرد آوري شده از طريق نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون جهت رابطه متغير هاي مهارت هاي ارتباطي مديران با رضايت شغلي دبيران درس تربيت بدني استفاده گرديد و جهت پيش بيني رضايت شغلي دبيران از رگرسيون گام به گام استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه بين مهارت هاي ارتباطي مديران با رضايت شغلي دبيران درس تربيت بدني مدارس شيراز رابطه مستقيم و قوي وجود دارد و همچنين نتايج بيانگر اين بود كه بين مهارت هاي ارتباطي مديران با رضايت شغلي دبيران درس تربيت بدني مدارس در سطح معنا داري رابطه خطي وجود دارد و ضريب تعيين مشاهده شده نشان مي دهد كه مهارت هاي ارتباطي مديران 52% از تغييرات در رضايت شغلي دبيران را تبيين مي كند.