تاثير تمرينات تناوبي شديد و تمرينات هوازي تداومي بر حداكثر اكسيژن مصرفي دختران غير فعال

هدف ازپژوهش حاضر بررسي و مقايسه تمرين تناوبي شديد و تمرين هوازي بر حداكثر اكسيژن مصرفي دانشجويان دختر غير فعال بود. بدني منظور 30 نفر از دانشجويان دانشگاه ازاد مرودشت به عنوان نمونه آماري به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و بر اساس توان هوازي به دو گروه همسان تمرين هوازي و تمرين تناوبي شديد تقسيم شدند. در ابتدا در پيش آزمون حداكثر اكسيزن مصرفي تمامي آزمودني ها اندازه گيري شد سپس گروه هاي تمريني به مدت پنج هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه تمرينات تقريبا 60 دقيقه به طول انجاميد. مجددا پس از پنج هفته در پس آزمون حداكثر اكسيزن مصرفي آزمودني ها به وسيله اندازه گيري شد. جهت تجزيه و تحليل يافته هاي تحقيق از آزمون هاي آماري تست بالك مستقل و وابسته استفاده شد. نتايج نشان داد كه تفاوت معني داري در تغييرات شاخص توده بدني(80/0=p) حداكثر اكسيژن مصرفي (p=0/77) متعاقب تمرينات تناوبي شديد و تمرينات هوازي وجود ندارد. با توجه به نتايج تحقيق حاضر نتيجه گيري مي شود كه تمرين هوازي و تناوبي شديد اثر يكساني بر حداكسيرن مصرفي دارند. . واژگان كليدي:تمرينات تناوبي ش