مقايسه هوش معنوي(هوش سوم) در دانشجويان وطلاب دانشگاه علوم اسلامي رضوي با سطوح مختلف فعاليت بدني

علاقه مندي انسان به پديده هوش قدمتي طولاني دارد ، و به نژاد، جنس، و يا قاره اي اختصاص ندارد ، روانشناسان طي سال ها تحقيقات مستمر و فراوان خود در پي يافتن معيار مناسبي بودند كه بتوانند، بر اساس ويژگي هاي فردي، ميزان تناسب و هماهنگي افراد با محيط پيرامون و نيز ميزان موفقيت آنان در زندگي را پيش بيني كنند. پژوهش هاي گسترده روي مقوله هوش منتج به دستاوردهاي در خور توجهي در شناخت حوزه هاي مختلف هوش شده است. از آن جمله كشف حوزه هوش معنوي است. توجه به معنويت، به منزله يكي از نيازها و كشش هاي دروني و هميشگي انسان، و پيشرفتهاي علم روان شناسي جديد و ماهيت پويا و پيچيده دهكده جهاني سبب گرايش انسانها به بعد معنوي زندگي در برابر بعد مادي شده است. هوش معنوي، به منزله زير بناي باورهاي فرد، نقش اساسي در ارتقا و تامين سلامت رواني دارد ، به طوري كه امروزه سازمان بهداشت جهاني انسان را موجودي با چهار بعد مكمل جسماني، رواني، اجتماعي، عاطفي، و تلاش همواره آدمي براي پاسخ دادن به چراهاي زندگي مي دانند . هوش معنوي براي حل مشكلات و مسائل مربوط به معناي زندگي و ارزش ها مورد استفاده قرار مي گيرد و سوال هايي همانند « ايا شغل من باعث تكامل من در زندگي مي شود؟» و يا « ايا من در شادي و ارامش دروني مردم سهيم هستم؟» را در ذهن ايجاد مي كند . در اين مقاله سعي بر آن داريم تا به بررسي هوش معنوي در دانشجويان و طلاب دانشگاه علوم اسلامي رضوي با سطوح مختلف فعاليت بدني پرداخته و در پايان به اين نتيجه برسيم كه هوش معنوي در دانشجويان وطلاب با سطح مختلف فعاليت بدني تفاوت وجود دارد.