رابطه بين تاب آوري و سبكهاي مقابله اي با استرس و رضايت از زندگي در دبيران زن تربيت بدني آموزش و پرورش شهرستان شيراز

هدف اساسي پژوهش حاضر بررسي رابطه بين تاب آوري و سبك هاي مقابله با استرس و رضايت از زندگي در دبيران زن تربيت بدني شهر شيراز مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش دبيران زن كه در سال تحصيلي 93 – 94 مشغول به فعاليت بودند كه 224 نفر از طريق نمونه گيري تصادفي خوشه اي يك مرحله اي انتخاب شدند ابزار استفاده شده در اين پژوهش مقياس تاب آوري كانروديويدسون CD – RLSC (2003) و مقياس رضايت از زندگي داينر SWLS (1985) و پرسشنامه مقابله با استرس اندلر و پاركر CISS، (1990) بوده است و داده هاي به دست آمده با روش آماري همبستگي ورگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.نتايج نشان داد كه بين تاب آوري و سبك هاي مقابله با استرس رابطه معنادار وجود دارد و بين تاب آوري و رضايت از زندگي رابطه معنادار وجود دارد و همچنين بين تاب آوري و رضايت از زندگي رابطه معنادار وجود دارد و بين سبك هاي مقابله با استرس (مسأله مدار، اجتناب مدار و هيجان مدار) و رضايت از زندگي رابطه معني دار وجود دارد.