نقش صنايع دستي به عنوان ميراث فرهنگي ناملموس در توسعه گردشگري شهري (‌مطالعه موردي :‌ شهر مشهد )

دولت ها و ملت ها در سراسر جهان مايلند نمادهايي از هويت فرهنگي خود را به ديگران عرضه كنند. بازار گردشگري مهمترين محمل اين عرضه است. چشم اندازهاي بديع، آثار تاريخي،ميراث جوامع پيشين، رفتارهاي فراموش نشدني و صنايع دستي نمادهاي هويت فرهنگي و محصولات قابل عرضه در اين بازارند. براي بهره گيري از صنايع دستي در توسعه گردشگري پايدار، نبايد فقط به گنجانيدن آن در قالب سوغات، در برنامه جهانگردان بسنده گردد. بلكه آن ها وسيله اي براي معرفي فرهنگ، تمدن، زيبايي شناختي و سنن مردم بومي مقصد بشمار مي روند صنايع دستي و صنعت گردشگري بر يكديگر اثر متقابل داشته و مي توانند موجبات رشد و توسعه يكديگر رافراهم سازند. استان خراسان رضوي به مركزيت مشهد بزرگترين قطب گردشگري مذهبي درايران مي باشد . اين شهر با وسعتي بيش از 200كيلومترمربع عظيم ترين و باشكوه ترين اماكن مذهبي ايران يعني آرامگاه علي ابن موسي الرضا (ع) در آن قرار دارد مشهد مقدس علاوه بر اينكه پايتخت معنوي كشور است و اماكن تاريخي و سياحتي بسياري دارد و يكي از قطب هاي صنايع دستي كشور محسوب مي شود. صنايع دستي، هنري است كه از گذشته در ساخت اشياي زينتي و مصرفي بكار گرفته مي شود. با گشت و گذار در بازارهاي مشهد، صنايع دستي مختلفي را مي بينيم كه هر كدام زيبايي و جلوه ي خاصي دارند و منبع درآمد و اشتغال بوده و با گذشت زمان و بافكر و خلاقيت صنعتگران در اين شهر تنوع و پيشرفت بسيار زيادي داشته است تا به امروز كه شهر مشهد مقدس به عنوان شهر جهاني صنايع دستي گوهر سنگ ها توسط شوراي جهاني صنايع دستي گزينش و انتخاب گرديده است، كه كمك شاياني به توسعه اقتصادي مي نمايد و با بهره گيري از توان خلاقيت افراد ، ضمن نوآوري در محصولات و خدمات توانايي خود را در جهان رقابتي افزايش دهيم.