نمادها در تزئينات معماري اسلامي، ايراني با محوريت نقوش امامزاده محروق نيشابور

آرايه‌هاي معماري اسلامي گنجينه‌هاي غني از نقوشي هستند كه علاوه‌ بر ارزش‌ها و زيبايي بصري بيانگر راز و رمزهاي فرهنگي و مذهبي نهفته‌ در خود مي‌باشند. هنرمند مسلمان با به‌كارگيري آرايه‌هاي گياهي، هندسي و حيواني در معماري اسلامي به نوعي اين‌ آرايه‌ها را وسيله‌اي در جهت بيان عقايد ديني و مذهبي خود قرار داده‌ است. درگيري اين آرايه‌ها با ايمان و عقايد مذهبي نوعي جاودانگي، اصالت و خلوص را در آنها بازتاب مي‌دهد. با دريافت مفاهيم نمادين‌ نقش و نگارها در معماري تزييني اسلامي و ريشه‌يابي آنها مي‌توان به‌ شناخت ذهن و انديشه‌ي معماران و درنتيجه به فرهنگ و جهان‌بيني و تلالو آرمان‌ها در آن جامعه دست يافت. هدف اصلي اين مقاله پرداختن به موضوع بيان نمادين در تزيينات معماري اسلامي‌ با محوريت بناي آرامگاه امامزاده محروق نيشابور است و شيوه گردآوري مطالب به صورت ميداني، كتابخانه‌اي و ساختار مقاله‌ از نوع تحليلي، مقايسه‌اي، توصيفي و تاريخي مي‌باشد.