بررسي اثر تعداد طبقات بر رفتار جداساز لرزه اي مجهز به آلياژ حافظه دار شكلي

جداسازي لرزه اي، به عنوان يك روش كنترل غيرفعال سازه و يك رويكرد نوين در طراحي مقاوم لرزه اي، پاسخ سازه را بطور چشمگيري كاهش مي دهد. براي بهبود رفتار جداساز لرزه اي از مصالحي به نام آلياژ حافظه دار شكلي (Shape Memory Alloy) به صورت كابل و يا ميله در جداساز استفاده مي شود كه يكي از مهمترين مزاياي استفاده از اين مصالح، برخوردار كردن جداساز لرزه اي از توانايي بازگشت پذيري است. بنابر موارد ذكر شده به بررسي يك نوع سيستم جداساز مدرن، مركب از جداساز لرزه اي پايه براي پشتيباني نيروهاي گرانشي براي فراهم كردن امكان تغيير مكان هاي افقي زياد، و اتصالات ساده كابل هايي از جنس SMA براي تامين كردن سختي افقي (جانبي) كافي و همچنين قابليت برگشت پذيري مناسب ،پرداخته مي شود. اين سيستم مقاوم تركيبي، تابع چيدمان اجزاي كمكي SMA است. براي اين منظور سه قاب 2،4و7 طبقه در نرم افزار اباكوس مدلسازي و تحت زلزله طبس تحليل شدند كه نتايج به صورت تغيير مكان نفطه بام سازه و ارائه نحوه مدلسازي ارائه شده است.