تاثير جداگر الاستومريك بر رفتار غيرخطي سازه مهاربندي شده توسط ديوار برشي فلزي

جداسازي لرزه اي يك روش نوين براي طراحي ساختمانها در برابر زلزله است كه مبناي آن كاهش نيروهاي وارد به سازه دراثر زمين لرزه، به جاي افزايش ظرفيت سازه براي تحمل بارهاي جانبي مي باشد. اساس اين روش كاهش پاسخها، به وسيله افزايش زمان تناوب و ميرايي در سازه است. همچنين كاربرد اين روش موجب مي شود كه تغييير شكلهاي سازه در محدوده الاستيك باقي بماند كه اين مساله به سطح ايمني سازه خواهد افزود. هدف از انجام اين تحقيق بررسي اثر جداسازي لرزه اي الاستومري بر رفتار قاب فولادي داراي ديوار برشي فولادي است. براي اين منظور 6 قاب فولادي با تعداد طبقات 3، 6 و 9 كه هر 6 قاب داراي ديوار برشي فولادي در دهانه مياني خود هستند مورد تحليل تاريخچه زماني غيرخطي قرار گرفتند تفاوت اين قاب ها در مجهز بودن و نبودن آنها به جداساز لرزه اي لاستيكي با هسته سربي است. با توجه به نتايج، قاب داراي جداساز لرزه اي داراي برش پايه كمتر و همچنين دريفت كمتر طبقات نسبت به قاب جداسازي نشده است.