بهبود رفتار سازه فولادي با تركيب جداگر اصطكاكي و بادبند كمانش ناپذير تحت تحليل تاريخچه زماني

هدف از انجام اين تحقيق بررسي اثر جداساز لرزه اي اصطكاكي بر رفتار قاب فولادي داراي بادبند كمانش ناپذير است. براي اين منظور 6 قاب 4، 7 و 11 طبقه فولادي كه همه اين قاب ها مجهز به بادبند كمانش ناپذير هستند مورد بررسي قرار گرفته است. تفاوت قاب هاي فولادي مورد تحقيق مجهز بودن و نبودن آنها به سيستم جداساز لرزه اي اصطكاكي است. مدلسازي و تحليل در نرم افزار ETABS و تحليل به روش تاريخچه زماني غير خطي انجام شده است، نتايج تحقيق، كاهش برش پايه و مقدار دريفت قاب در استفاده از جداساز لرزه اي را در همه مدل ها نشان مي دهد. ولي ميزان اين كاهش در قاب هاي با تعداد طبقات مختلف متفاوت بوده است به طوري كه كاهش برش پايه در قاب 4 طبقه تا حدود 50 درصد رخ داده و در ساير قاب ها با افزايش طبقات اين درصد كاهش پيدا كرده است. به همين نسبت اثر گذاري جداساز لرزه اي در كاهش ميزان دريفت نيز با افزايش تعداد طبقات كاهش پيدا كرده است.