دوركاري در سازمان با يك رويكرد مقايسه اي اجرا بين ايران و دو نمونه از كشورهاي غربي(فرانسه، امريكا)

امروزه دوركاري يكي از مهم ترين مباحثي است كه سازمان ها مي توانند با پرداختن به آن، بهره وري خود را افزايش دهند. نتايج حاصل از گزارشات رسمي دو كشور غربي(فرانسه، امريكا) نشان داده كه بيشترين تاثير مثبت دوركاري در وهله اول، در برقراري توازن بين محيط كار و زندگي افراد بوده و تاثير منفي در اين زمينه بسيار ناچيز و تنها يك درصد بوده است. دوركاري توانسته عملكرد كاركنان و كيفيت استخدام را به ميزان زيادي بهبود بخشد. مصوبه دوركاري در ايران در سال 1392 از سوي دولت دهم بنا به دلايلي، از جمله فراهم نبودن زيرساخت‌ها، نارضايتي كاركنان، دورشدن افراد از محيط كار و كاهش امنيت شغلي، تا زمان فراهم شدن زيرساخت‌هاي لازم لغو گرديد. در اين مقاله به بررسي تاثيرات دوركاري در دو نمونه از كشورهاي غربي ( امريكا، فرانسه) و ايران و نتايج حاصل از آن با يك رويكرد مقايسه اي تجربه اجراي دوركاري بين شركت ها و سازمان هاي اين كشورها پرداخته شده است. نتايج اين تحقيق مي تواند توسط مديراني كه مي خواهند شركت يا سازمان خود را به سمت دوركاري هدايت كنند به كار گرفته شود.