پيشران هاي تمدن ساز و آينده تمدني انقلاب اسلامي

ايجاد تمدن اسلامي به معناي ايجاد وحدت در جهان اسلام با هدف افزايش كارآمدي و انسجام جهان اسلام در مواجهه با ساخت آينده جهان است. تمدن حاكم بر جهان كه خودش را به نوعي به دنيا تحميل مي‌كند، تمدن غربي است. تمدن نوين اسلامي هرچند يك تقرير جديد و نو از تمدن گذشته است اما نو بودن آن به نظر من از اين جهت است كه انقلاب اسلامي ظرفيتي را ايجاد كرده است كه آن ميراث عظيم گذشته تمدني ما در برخورد با تمدن غرب مي‌تواند به يك وضعيت جديد برسد. آنچه امروزه انقلاب را دائم تحت تأثير خود قرار مي‌دهد وجود چالش است. درواقع چالش‌ها باعث پويايي جوامع مي‌شوند به شرطي كه مواجهه با آنها همراه با تدبير باشد در غير اين صورت تبديل به بحران مي شود. در نتيجه دو چالش آينده انقلاب را مي توان ايجاد تمدن اسلامي و تقابل تمدني با جهان غرب عنوان كرد و در اين تقابل جهان اسلام بايد ارائه دهنده نسخه راهگشا و رهايي بخش براي جوامع انساني در چارچوب نيازهاي آينده بشري ارائه دهد. لذا هدف اين مقاله پاسخ گويي به اين پرسش است كه پيشران هاي تمدن ساز انقلاب اسلامي در دهه آينده كدامند؟ لذا در اين مقاله با استفاده از روش آينده پژوهي به برررسي پيشران هاي تمدن ساز آينده انقلاب اسلامي مي پردازد كه يكي از نكات تمدن‌سازي داشتن طرح براي آينده است. نظام مردم‌سالار ديني جمهوري اسلامي، رابطه سالم بين دين و سياست و حفظ سرمايه اجتماعي سه پيشران اصلي براي ساختن آينده مطلوب كشور هستند. تمدن نوين اسلامي فراتر از تمدن غرب خواهد رفت و افق آن افق جديدي است و ما با انقلاب اسلامي مي‌توانيم وضعيت آينده را طراحي كنيم.