تربيت مشرقي به روايت هانري كربن به مثابه پشتوانه معنوي تمدن نوين اسلامي

مشرق و مغرب از كليد واژه هاي انديشه عرفاني هانر كربن است.وي اين واژه ها را رمزهايي مي داند براي به تصوير كشيدن موقعت بشر در عصر حاضر.اين معناي رمزي در مورد خود كربن صدق مي كند.او زائري بود كه از غرب به زيارت شرق آمده بود. به نظر وي جهان مدرن ، جهاني عاري از رمز و راز،جهان افسون زدايي شده و قداست زدايي شده است.در مقابل بايد تحت لواي تربيت مشرقي فهم رمزي از هستي پيدا كرد و براي رهايي از بي معنايي و پوچي به جهان شناخت سنتي يا جهان شناسي آميخته با حكمت روي آورد. د از اين منظر عالم بيروني فقط براي بهره برداري از مواهب آن نيست بلكه نقشه اي از عالم براي فرد عارف است كه مانند يك شمايل در اختيار فرد و جماعت است كه بايد در آن تدبر كرد و راهي به رهايي جست.در اين مقاله با استفاده از روش تحقيق تحليل مفهومي به شيوه ارائه شبكه مفهومي از تربيت مشرقي يا عرفاني ،برآنيم كه به استناد آثار فلسفي و عرفاني كربن چارچوب تربيت مشرقي را به عنوان پشتوانه معنوي در ترسيم ويژگي هاي تمدن نوين اسلامي ارائه دهيم.نتيجه اجمالي تحقيق حاضر كه مشروح آن در اصل مقاله خواهد آمد شامل يافته هاي زير است: فلسفه غرب از زمان دكارت انسان و جهان را منحصر در دو ساحت مادي و مجرد مي بيند و به ساحت ميانه اي كه در انسان از آن به نفس و در جهان به عالم مثال تعبير مي شود قائل نيست .