اصول تربيت سياسي در تمدن نوين اسلامي از منظر قرآن

«تربيت سياسي» از گذشته‌هاي بسيار دور براي حفظ و بقاي نظام مورد توجه حكومت‌ها بوده است و از سوي ديگر نهضت‌هاي آزادي بخش و عدالت‌خواهانه نيز نيازمند آن مي‌باشند. اين مهم محتاج الگوي نظامند است. ارائه تربيت سياسي نظامند سالهاست كه در غرب مورد توجه است؛ امّا با وجود تفاوت دو ديدگاه انسان‌مدار غربي و توحيدمدار اسلام و قرآن، تاكنون بطور مستقيم و جامع به بحث تربيت سياسي از منظر قرآن كريم كه منجر به ارائه يك الگوي مبتني بر اصول قرآني باشد صورت نگرفته است. از سوي ديگر، تمدن نوين اسلامي در تمامي عرصه‌‌هاي خود نيازمند چارچوب صحيح بر مبناي آموزه‌هاي اسلامي مي‌باشد. يكي از عرصه‌‌هاي مهم تمدن نوين اسلامي، «تعليم و تربيت» است. «تربيت سياسي» از ساحت‌هاي مهم «تربيت» است كه داراي اصول خاصي است. بدين‌روي در پژوهش حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي به بررسي «نظر قرآن كريم درباره اصول تربيت سياسي» با رويكرد تمدن نوين اسلامي پرداخته شده است. براي رسيدن به اين هدف، قرآن به عنوان نخستين و مهم‌ترين منبع و آن‌گاه از دستاوردهاي مفسران و قرآن‌پژوهان برتر در اين حوزه و دو حوزه تربيت و سياست به عنوان مؤيّد بهره برده شده است. در اين پژوهش، تأكيد بر نظام‌مندي تربيت سياسي شده است. براي همين، اصول تربيت سياسي بر پايه‌ي مباني و با نگاه به اهداف، به فهم اصول و بايد‌هاي كلان پرداخته است. اين تحقيق اصول تربيت سياسي را شامل: اصل ‌توحيدمحوري، اصل ولايت‌مداري، اصل خرد‌گرايي، اصل عدالت‌خواهي، اصل مشاركت‌جويي، اصل عزّت‌بخشي و اصل آزادي سياسي تبيين نموده است.