محاكات اسلامي وعالم خيال

فلسفه هنر وزيبايي شناسي در بردارنده مسائل فراواني است كه مي توان بسياري از آنها را با مدد گرفتن از مباني اساسي اسلامي (وجود شناسي، نفس شناسي و معرفت شناسي) بازشناسي و بازخواني كرد(با توجه به اهميت فوق العاده ،به روز رساني و بيان راه حلهاي اسلامي به مباحث و دغدغه هاي روز جهان معنا). نفس از قوا و مراتب گوناگوني است كه بخشي از آنها ناظر به ادراكات انسان اند از جمله مهم ترين آنها قوه خيال ،كه همواره نقش بسزايي در شكل گيري يك اثر هنري دارد. عالم مثال يا همان عالم خيال همواره مورد توجه فلاسفه بوده , اين موضوع را حتي در فلسفه افلاطون نيز مي توان سراغ گرفت . بر اساس نظريه اتحاد عاقل و معقول، صورت ها ي هنري و حقايق در هر مرحله با قوه متناظر خود و در واقع با نفس مخاطب متحد مي شود و از آن جا كه صورت هاي خيالي از صورت هاي حسي و كليات معقول از صورت هاي خيالي واقعي تر هستند، مخاطب در رويارويي با اثر هنري، مرحله به مرحله تعالي مي يابد. خيال كه واسطه اي است ميان عالم محسوسات و معقولات، هم وظيفه ابلاغ حقايق عاليه جهان هستي را برعهده دارد و هم انسان هاي كمال جو را از مسير محسوسات به حقايق معقول مي رساند. هنرمند حكيم نيز با توصل به اين عوالم دست به خلق آثار بي بديل مي زند.در پژوهش پيش رو كه اسنادي _ كتابخانه اي است به تطبيق و تحليل نظريه عالم خيال در فلاسفه اسلامي پرداخته مي شود.