تطبيق الگوهاي نشانه-معناشناسي بر بازي نامه گرشاسپ

نشانه-معناشناسي در تجزيه و تحليل نظام هاي گفتماني تلاش كرده است با ارائه الگوهايي، چگونگي توليد، كاركرد و دريافت معنا از متن را بر اساس منطق متن، ميسر نمايد. از جمله اين الگوها، الگوي روايت متداول است كه ضمن آنكه مبناي داوري و ارزيابي خود را بر اساس كنش هاي موجود در متن قرار داده است، تلاش مي كند هرگونه امكان خوانش متكثر از نظام ارزش-گذاري اثر ادبي را تا جاي ممكن كاهش دهد. بدين‌سان اين مقاله تلاش مي كند، ضمن معرفي اين الگو و تطبيق آن بر بازي-نامه گرشاسپ به اين پرسش پاسخ دهد كه آيا كنش هاي متعدد در مراحل مختلف بازي نامه، از وحدت رويه برخوردار هستند. بدين منظور مقاله حاضر ابتدا به معرفي الگوي روايت متداول مي پردازد و سپس با تطبيق اين الگو بر بازي نامه، اين فرض را كه كنش هاي متعدد در مراحل مختلف بازي نامه، در پي هدف واحدي نيستند و كليت اثر داراي وحدت كنش نمي باشد، مورد بررسي و اثبات قرار مي دهد.